Konuşarak Öğren'i Ücretsiz Deneyin
Yazımızın konusu belirteçlerin bir türü olan işaret belirteçleri, yani çok iyi bildiğimiz “this, that, these, those”.
Türkçe’deki karşılığı her ne kadar “işaret belirteçleri” olsa da İngilizce’de “demonstravites” olarak geçen bu konu adının tam çevirisi kabaca “göster ve anlatçılar”.
Kökenini bir şeyi göstererek, hareketlerle anlatmak anlamına gelen “demonstrate” kelimesinden alan “demonstrative konusu tam da gösterip anlatmaya yarayan bir belirteç türü.
“demonstrative” belirteçlerimiz hem sıfat hem de zamir olarak kullanılabildiğinden, aşağıda sıfat ve zamir kullanımlarını, ayrı ayrı, farklı örneklerle inceleyeceğiz.
Sıfat Olarak Kullanıldıklarında
Biricik “demonstratives” dörtlümüz sıfat olarak kullanıldığında, gerçekten sadece sıfat olarak kullanılıyorlar. Yani bir sıfatla ne yapıyorsak onu yapabiliyoruz: ismin önüne dörtlümüzden birini getirerek hemencecik bir sıfat tamlaması oluşturuyoruz.
- This pen is mine.
- She wants that car over there.
- I would like to have that hamburger, please.
- No matter how hard we try, this era is doomed to end in disaster.
- Those people standing like statues over there are actually on a strike protesting equal human rights to everyone.
- Sometime in the future, we will look back at these days that we live in right now.
DİKKAT! İşaret belirteçlerini “that clause” ile ASLA karıştırmıyoruz. Unutmayın, sıfat olarak kullanılan işaret belirteçleri hemen ardından bir isim alır ve sıfat tamlaması oluşturur.
Zamir Olarak Kullanıldıklarında
İşaret bildiren belirteç dörtlümüz zamir olarak da kullanılıyor. Normal bir zamir nasıl bir başka ismin yerini alıp aynı onun gibi kullanılıyorsa, işaret belirteçleri de öyle kullanılıyor.
Sıfatların aksine hemen arkalarından bir isim almayan zamir halindeki işaret zamirlerimiz, cümlede istediğiniz görevi yapabiliyor.
- Can you hold this for me, please?
- I know what that is! It’s a brand new drone!
- This is bad, my mom is calling me right now, I think she knows I didn’t go to school today!
- I recently bought that from a second-hand shop in Japan, it looks nice, ha?
- Do you know what those are? They look like little turtles!
- These, my friend, are my own products that can only be bought in China.
İşaret belirteçlerimizi sıfat ve zamir olarak örneklendirerek inceledik, şimdi gelelim hangi belirteci ne tür durumlarda kullanmamız gerektiğine.
Toplamda 4 belirtecimiz var, ama her biri ayrı durumlarda kullanılıyorlar. Oldukça kolay bir ayrımla ayrılsalar da, konu çok basit olduğundan bu konuda bir hata yaptığınızda dikkat çekebilirsiniz, aman dikkat edin!
- This (yakında ve tekil)
- These (yakında ve çoğul)
- That (uzakta ve tekil)
- Those (uzakta ve çoğul)
İster sıfat, ister zamir durumunda kullanalım bu kurala uymak zorundayız. Tekil ve çoğul isimler zaten kendini belli ediyor, iş biraz uzak ve yakında zorlaşıyor.
Bu zorluğu da cümledeki anlamdan çıkarabiliriz, çünkü bahi geçen ve belirteçlerden herhangi birini kullandığımız ismimiz hakkında cümlede her zaman bilgi bulunur.
- Can you hold this for me, please? (“Bunu benim için tutar mısın lütfen?” cümlesinde konuşmacı belli ki tutmakta olduğu bir şeyden, yani yakındaki bir şeyden bahsediyor)
- I know what that is! It’s a brand new drone! (“Onun ne olduğunu biliyorum! O yepyeni bir drone!” cümlesinde de “tutmak” gibi yakınlardaki nesnelere uyguladığımız eylemlerden biri yok, bahsi geçen nesne de uçabilen bir nesne, başka ipucu olmadığından drone’un havada ve uzakta olduğunu varsayabiliriz)
İşaret belirteçleri konumuz da işte bu kadar. Kolay bir konu, değil mi? Kuralları bile az, yakın-uzak ve tekil-çoğul ile sıfat mı zamir mi konularına dikkat edersek bu gramer konusu da cepte demektir. Tebrikler!
Online İngilizce Konuşma Kursu: Konuşarak Öğren